Το Lonicera nitida είναι ένα είδος πολυετούς θάμνου, μέλος του γένους των μελισσόχορτων Lonicera. Στα αγγλικά, μερικές φορές δίνονται τα κοινά ονόματα “boxleaf honeysuckle” ή “Wilson’s honeysuckle”. Οι ποικιλίες του Lonicera nitida περιλαμβάνουν το «Baggesen’s Gold» και το «Briloni» (γνωστός και ως «Edmee Gold»)

Περιγραφή
Το είδος είναι ένας πλατύφυλλος αειθαλής θάμνος με ύψος 4 έως 5 πόδια και πλάτος 4 έως 6 πόδια εάν δεν είναι κουρεμένος. Τα φύλλα είναι σκούρα πράσινα και μήκους 6–16 χιλιοστών. Τα άνθη είναι λευκά κρεμώδη, αρωματικά, μήκους 6 χιλιοστών και μεγαλώνουν ανά ζευγάρια. Εμφανίζονται στα τέλη της άνοιξης. Ο καρπός (σπάνια σχηματίζεται σε κομμένα δείγματα) είναι ένα μη βρώσιμο γαλαζωπό-μωβ μούρο με διάμετρο περίπου 6 χιλιοστών. Οι μίσχοι τοποθετούνται το ένα πάνω στο άλλο δίνοντας την όψη θημωνιάς. Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μέτριος ή γρήγορα αναπτυσσόμενος. Το είδος είναι ανθεκτικό στα ελάφια και τα κουνέλια. Τα πουλιά έλκονται από το είδος. Όταν φυτεύεται, το είδος κόβεται εύκολα και χρειάζεται συχνό κούρεμα γιατί πέφτει αν μεγαλώσει σε ύψος πάνω από 5 πόδια. Το είδος συνήθως συγχέεται με το είδος cotoneaster.

Βιότοπος
Το είδος είναι εγγενές στην Κίνα. Το Lonicera nitida Wilson (Caprifoliaceae) είναι ντόπιος του Γιουνάν και του Δυτικού Σετσουάν. Αναπτύσσεται σε θαμνώδη μορφή κατά μήκος των ρεμάτων στα 1200 έως 3000 μέτρα και ανθίζει τον Ιούνιο. Ο αειθαλής θάμνος μεγαλώνει στα 2 μέτρα και είναι ανθεκτικός στους -15˚C (Ζώνη 6). Όταν φυτεύεται, το είδος πρέπει να τοποθετείται στον ήλιο σε ελαφριά σκιά σε γόνιμο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος. Τα είδη εδάφους στα οποία μπορεί να φυτευτεί είναι κανονικά, αμμώδη και αργιλώδη. Το είδος είναι πιο ανθεκτικό στη σκιά από τα περισσότερα αγιόκλημα. Το είδος μπορεί να ανεχθεί την ξηρασία και τη ρύπανση

Χρησιμοποιεί
το ‘Lonicera nitida’ παίρνει πολύ καλά το κούρεμα και κάνει έναν εξαιρετικό μικρό φράχτη.

Στο Osborne House, μια εξοχική κατοικία που χτίστηκε το 1845 στο Isle of Wight για τη βασίλισσα Βικτώρια και τον σύζυγό της Πρίγκιπα Άλμπερτ, υπάρχουν θάμνοι L. nitida κομμένοι με τη μορφή ελαφιών που αναδύονται από τα κρεβάτια της Felicia amelloides, της Festuca glauca και των κόκκινων pelargoniums.

Αυτό το φυτό χρησιμοποιείται συχνά για μπονσάι. Επειδή είναι ενεργητικός καλλιεργητής, είναι δυνατό να συλλέξει παλιά και αρκετά μεγάλη L. nitidia από το τοπίο ή να αναπτυχθεί άγρια, να κόψει τις περισσότερες ρίζες και τα κλαδιά για να ξεκινήσει από το μηδέν για να χτίσει μια νέα μορφή που μοιάζει με δέντρο.